فیسالیس یک گیاه بدقلق نیست. شرایط کاشت، داشت و برداشت آن درست شبیه به گوجه فرنگی است. از این رو می توانید با اندک تجربه ای در عمل آوری گیاهانی مانند گوجه فرنگی از پس پرورش فیسالیس برآیید. فیسالیس در زمستان کشت می شود و در اواسط فصل بهار قابل به برداشت خواهد شد. روش ازدیاد آن از طریق بذر می باشد و در عین حال درست مانند گوجه فرنگی در هر بوته آن شاهد تعداد قابل توجهی از میوه فیسالیس خواهید بود. و اما اگر بخواهیم در نگاهی حرفه ای تر وارد مقوله پرورش فیسالیس باشیم، باید مقدماتی از الزامات کلی در پرورش این گیاه را تدوین نماییم.
نوع خاک: بافت خاک در پرورش فیسالیس باید از انواع سبک باشد. چرا که این گیاه به شکل بذر تکثیر می یابد و این نوع از تکثیر به هر صورت نیاز به خاک های سبک دارد. خاک های رس درآمیخته با مقداری از شن می تواند مطلوب باشد. البته درصد PH خاک را باید در حدود ۶ الی ۸ در نظر بگیرید. گیاه فیسالیس توانایی مقاومت بالایی دارد و می تواند به راحتی در خاک های فقیر نیز حیات خود را ادامه دهد؛ اما باروری که هدف نهایی از پرورش گیاه فیسالیس می باشد، مقوله دیگری است. چرا که گیاه باید بتواند حداکثر میوه دهی را داشته باشد. از این رو بهره مندی از خاک غنی اولین و اصلی ترین فاکتور موفقیت در پرورش فیسالیس می باشد.
کوددهی در پرورش فیسالیس: فیسالیس گیاه پرخرجی در زمان پرورش و تکثیر نمی باشد. از این رو می توان آن را با درصد های کمتری از کود به خوبی پرورش داد. برای این منظور چیزی در حدود ۱۵۰ الی ۲۰۰ کیلوگرم از کود نیتروژن در کنار ۸۰ الی ۱۳۰ کیلوگرم از فسفر به ازای هر هکتار پرورش فیسالیس کفایت خواهد کرد.
چگونگی آبیاری در پرورش فیسالیس: عمده نیاز فیسالیس به آب در دوره رشد آن می باشد. یعنی از زمان کاشت بذر تا ابتدای دوره میوه دهی گیاه که نیاز آبی فیسالیس زیاد است. در دوره میوه دهی و پس از آن دیگر نیاز چندانی به آبیاری نخواهد بود. از این رو غالباً در هر دوره کشت گیاه فیسالیس به ازای هر یک هکتار از کشت گیاه در حدود ۷ متر مکعب به صورت روزانه در نظر می گیرند.
دما و سطح رطوبت در مسیر پرورش فیسالیس: فیسالیس یک گیاه بومی از جنگل های گرمسیری می باشد. از این رو منطقی است که نسبت به سرما حساسیت ویژه ای داشته باشد. این گیاه در دما های کمتر از ۴ درجه سانتیگراد عملاً خواهد مرد. از این رو کشت گلخانه ای می تواند بهترین انتخاب برای پرورش فیسالیس در آب و هوای بسیار متغیر ایران باشد. این گیاه در دما های بالاتر از ۱۰ درجه سانتیگراد قابلیت میوه دهی خود را به دست خواهد آورد.
آفت هایی که گیاه فیسالیس را تهدید می کنند: کاشت فیسالیس شباهت های بسیار زیادی به کاشت گیاهانی همچون گوجه فرنگی دارد. چرا که ساختار گیاه شباهت های بسیار زیادی به گوجه خواهد داشت. از این رو در مواجهه با آفت ها و بیماری های فیسالیس می توانید متوجه آفت های مشترک آن با گیاهانی شبیه گوجه باشید. شته، مگس سفید، کنه، عنکبوت قرمز، سوسک کک، کپک پودری و… از جمله آفات و بیماری های رایج این گیاه می باشند.
کاشت فیسالیس در بیانی تکمیلی
پرورش فیسالیس به مانند تمام گیاهانی که هم رده آن می باشند، از طریق انتقال نشا صورت می گیرد. فاصله زمان باروری گیاه از لحظه کاشت تا ظهور اولین میوه های قابل به برداشت آن، در حدود ۹۰ روز به درازا خواهد انجامید. اگر بتوان شرایط گلخانه ای را در سطح مطلوبی به شکل یکنواخت نگاه داشت، این گیاه را می توان تا ۳ الی ۴ بار نیز در طول سال کشت نمود. هر بوته گیاه در زمان کشت نیاز به یک متر مربع برای خود است؛ اما در فضای باز، خارج از گلخانه می توان این گیاه را به شکل متراکم تری نیز کشت نمود.
از این رو اگر در فضای گلخانه ای قصد پرورش فیسالیس را دارید، بهتر است که فاصله میان هر یک از بوته ها را حداقل ۵۰ سانتیمتر در نظر بگیرید تا در زمان رشد کامل، گیاه صاحب یک مترمربع فضای تکثیر باشد. در این صورت اگر بتوان فضای کافی برای رشد هر بوته در پرورش فیسالیس را در نظر گرفت و در عین حال شرایط مطلوب زیستی آن را تامین نمود، گیاه فیسالیس در زمان محصول دهی قادر است به ازای هر هکتار از فضای گلخانه ای زیر کشت خود، چیزی در حدود ۱۵ تن میوه فیسالیس را باردهی داشته باشد.
خواص و مضرات فیسالیس
این میوه منبع آنتیاکسیدان و سرشار از ویتامینهای آ، ئی، اف، بی و ویتامین ث است.
فیسالیس بدن انسان را با به دام انداختن رادیکالهای آزاد که موجب بروز بیماریهایی مانند سرطان، سکتهٔ قلبی، پروستات، آسم و آلرژی میشود، حفاظت میکند.
تقویت سیستم ایمنی
کاهش فشار خون
کاهش وزن
کاهش خطر ابتلا به سرطان
افزایش انرژی بدن
مصرف این میوه تأثیر بسزایی در شادابی و پوست و تقویت قوایجنسی دارد.
اگر این میوه بهصورت نارس و سبز خورده شود سمی بوده و باعث مسمومیت شدید در افراد میشود.
استفاده بیش از حد از گیلاس زمینی باعث دلدرد یا مشکلات گوارشی میشود.
در قدیم، قابلهها به زنی که میخواست جنین خود را سقط کند، فیسالیس میدادند و زنانی که از آن میخوردند، دیگر بچه دار نمیشدند. اکنون از نظر علمی ثابت شدهاست که میوه این گیاه، خاصیت عقیم کنندگی دارد.