کمبود پتاسیم بیشتر در خاک های اسیدی و خاک های شنی دیده میشود، اما کمبود آن در سایر خاک ها تحت شرایط آبیاری و برداشت مقدار زیادی محصول (بخصوص یونجه) نیز مشاهده میگردد.
اغلب کودهای پتاسیم در آب محلول هستند و نحوه اضافه آنها به خاک نقش زیادی در اثر بخشی کود ندارد کلرور پتاسیم فراوانترین ترکیب پتاسیم در طبیعت است. کلرور پتاسیم دارای مقدار زیادی (۶۰ تا ۶۲ درصد) میباشد با این حال مصرف کلرور پتاسیم در مواردیکه بمقدار زیادی پتاسیم نیاز است چندان مطلوب نیست، زیرا احتمال مسمومیت ناشی از فراوانی کلر پیش می آید با اینکه مقدار کمی کلر برای محصولاتی مانند توتون و پنبه لازم است، اما زیادی کلر در خاک موجب آبدار شدن غده سیب زمینی و نقصان کیفیت توتون میگردد.
نیترات پتاسیم دارای ۴۴% اکسید پتاسیم است، اما کودی گران قیمت میباشد. سولفات پتاسیم معمولترین کود پتاسیم است که در زراعت مصرف میشود پتاسیم از تجزیه اولیه بقایای گیاهی نیز به خاک اضافه میشود، اما هوموس خاک بعنوان منبع قابل توجه پتاسیم بشمار نمیرود، زیرا پتاسیم بوسیله مواد آلی تثبیت نمیگردد. خاکهائی که مقدار زیادی رس از نوع ورمیکولایت و ایلیت دارند پتاسیم را تثبیت میکنند.
پتاسیم واقع در محلول خاک در حال تعادل است و بعنوان ذخیره پتاسیم خاک محسوب میشود درصورتیکه شدت تثبیت زیاد است میبایستی پتاسیم را بصورت نواری و قبل از کاشت در خاک قرار داد.
پتاسیم با علامت اختصاری نشان داده میشودپتاسیم عامل مهم تسهیل در انتقال مواد غذایی و آهن است. گیاه را در برابر سرما و گرما و بیماری مقاوم می‌کند. فسفر قبل از شروع کاشت مصرف میشود.
علائم کمبود پتاسیم:
سطح میوه‌ها غیر طبیعی میشود. رنگ میوه نامناسب میشود.
درمان کمبود پتاسیم در گیاه:
بصورت سرک قبل از کشت یا محلول‌پاشی با سولفات پتاسیم
