تقویت کردن گیاه در برابربیماری و آفات
در رابطه با مبارزه با آفات و بیماریها، ایده آل این است که در وحله اول مقاومت گیاهان را با تامین نیاز غذایی در حد بهینه، افزایش داد.
مقاومت گیاهان در برابر باکتریها، قارچها و غیره میتواند:
۱- در صورتی که مواد غذایی به میزان کم یا اضافی به آنها داده شود کاهش یابد. کمبود نهان و یا آشکار مواد غذایی با کمبود عناصر اتفاق افتاده و مکانیسم حفاظت و نیروی ایمنی گیاه ضعیف میشود. به عبارتی متابولیسم ابتلا به امراض را تشدید میکند.
۲- بصورت طبیعی باشد، یعنی تامین مواد غذایی در حد مطلوب انجام گیرد.
۳- توسط عملیات کوددهی مستقیم یا غیر مستقیم افزایش یابد.
در این مورد مثال هایی به شرح زیر ارائه میشود:
– کمبود ازت، غالباً ابتلا به پارازیتهای ضعیف را افزایش میدهد.
– ازت اضافی باعث نرم و اسفنجی شدن بافتها گردیده و ابتلا به ویروسها، قارچها و باکتری ها را در ارتباط با شرایط نامناسب بیوشیمیایی اتفاق می افتد.
– کمبود فسفر ، ابتلا به بیماری های قارچی را افزایش میدهد. به نظر میرسد که نسبت نامناسب سدیم به فسفر عامل اصلی است.
– کمبود پتاسیم ، به معنی کاهش کربوهیدراتها و نازک و ضعیف شدن و سختی کم دیواره های سلولی میباشد که نفوذ پارازیتها را موجب شده و در ادامه در متابولیسم گیاه اختلالاتی بوجود می آورد. ازدیاد قند به جای نشاسته که این مسئله حمله شته ها ( آلودگی ویروسی) را افزایش میدهد.
– کمبود کلسیم، ضعف اندامها را در پی دارد و نفوذ هیفهای قارچ را در آنها آسانتر مینماید.
