کرم خاکی ورمی کمپوست و انواع آنها

 

کرم خاکی

کرم‌های خاکی جانورانی هستند که دارای بدنی نرم می باشند. بدن آن‌ها به بند هایی تقسیم شده است. آن‌ها استخوان ندارند و معمولاً دراز و پوستی هستند. کرم‌ها از گوناگونی زیادی برخوردارند. آن‌ها در زمین می خزند. کرم‌های خاکی در هر جایی یافت می‌شوند و طول آن‌ها معمولاً بیشتر از ۳ سانتیمتر است. آن‌ها بیشتر به رنگ صورتی قهوه‌ای یا صورتی تیره هستند.

 

فواید کرم خاکی

کرم‌های خاکی روزانه به اندازه وزنشان خوراک می‌خورند و بیرون می‌دهند و این کودی بی همتا برای تقویت خاک می‌باشد. از سودمندیهای دیگر آن‌ها این است که آن‌ها با سوراخ کردن زمین آب و هوا را در زمین پخش می‌کنند واین برای رشد گیاهان بسیار سودمند است.برای نپوسیدن گیاهان و خاک هم سود زیادی دارد.

 

پرورش کرم خاکی

کرم خاکی را برای موارد زیر پرورش می‌دهند:

 

•     تولید کودآلی.
•     اصلاح ساختمان و بهبود حاصل‌خیزی خاک.
•     جلوگیری از آلودگی منابع پایه.
•     حفظ محیط زیست.
•     تولید محصول سالم.
•     افزایش و پایداری تولید محصولات کشاورزی.
•     تولید مکمل غذایی جهت خوراک دام و آبزیان.
•     استفاده بهینه از زباله‌های حیوانی و تبدیل آن‌ها به کود آلی.
•     استفاده بهینه از زباله‌های خانگی و تبدیل آن‌ها به کود آلی.

 

اثرات کرم خاکی بر محیط زیست

روش های کشاورزی عادی معمولاً کاربرد آنالیزهای شیمیایی را برای تعیین نیازهای طبیعی محصول کاشته شده مشخص می کند عناصری که در خاک برای محصول معینی به قدر کافی موجود نباشد در کودهای شیمیایی به کار می رود اما به زندگی میکروبی درون خاک توجه کمی شده است در کشورهایی با اقلیم متنوع, این مسئله منجر به آن شده است که به خاک به عنوان یک وسیله نگهداری محض برای محصول دهی گیاهان نگریسته شود

 

خلاصه ای راجع به اطلاعات کرم ها

 

روش های کشاورزی عادی معمولاً کاربرد آنالیزهای شیمیایی را برای تعیین نیازهای طبیعی محصول کاشته شده مشخص می کند. عناصری که در خاک برای محصول معینی به قدر کافی موجود نباشد در کودهای شیمیایی به کار می رود. اما به زندگی میکروبی درون خاک توجه کمی شده است. در کشورهایی با اقلیم متنوع، این مسئله منجر به آن شده است که به خاک به عنوان یک وسیله نگهداری محض برای محصول دهی گیاهان نگریسته شود.

 

امتیاز کشاورزان Bio-Organic در افزایش هوموس خاک می باشد. غنی بودن هوموس خاک، موجب می شود خاک از آب اشباع شده و اثر گذارتر شود، نرم و سست باقی بماند، پسمان ها برطرف شوند، هوادهی شود، گرم شود و ورم نکند یا مثل کیک ورآمده نشود. به علاوه می تواند فشار ناشی از چرخ ها و ترمز ماشین آلات کشاورزی را بهتر تحمل کند. هوموس ذخیره ای از همه انواع موادمغذی گیاهی می باشد. هوموس نمی تواند با مواد مصنوعی جایگزین شود. درخاک های زنده فرایندهای میکروبی پس مانده محصول و کودهای کشاورزی را به مواد مغذی گیاهی و هوموس تجزیه می کند. آن ها (میکروارگانیسم ها) به سود گیاه acid-sand و مواد مغذی تولید کرده و مواد معدنی منتشر می کنند. میکروب های خاک توانایی منتشر ساختن P، K، Ca، Mg، Fe، و S را به خوبی سایر عناصر کمیاب تشکیل دهنده خاک های گوناگون دارا می باشند.

 

G.lienhard: استاد دانشکده کشاورزی Ebenrain-Sissach (در سویس) کرم های خاکی را ارج نهاده و اظهار می دارد:

کرم خاکی مواد مغذی خاک را بطور قابل توجهی افزایش می دهد.

 

آزمایش های انجام شده روی خاک در Eburnean نشان داده است که خاک های قالب ریزی شده توسط کرم های خاکی بطور میا نگین تا حداکثر ۴.۵ برابر بیشترازخاک های معمولی دارای پتاسیم می باشند. خاکی که از لوله گوارش کرم عبور کرده باشد تقریبا ۷ برابر بیشتر نیتروژن خواهد داشت. عمل کرم خاکی تنها مانند یک دستگاه زهکشی خوب بهبود بخشیدن به فرایند گردش آب و هوا نمی باشد، بلکه مواد معدنی وآلی را نیز مخلوط می نماید. همچنین آنها کارخانه های بسیار کوچک کودسازی هستند که بدون هیچ هزینه ای برای کشاورز به کار خود ادامه می دهند. این عمل بدون نیاز به سوخت فسیلی انجام شده و هیچ حمل و نقلی در آن دخیل نمی باشد. اما با وجود همه پدیده های حیاتی خاک، آن ها مخلوقات حساسی هستند و درمقابل کاربرد سموم وکودهای مهاجم شیمیایی زنده نخواهند ماند.

این سؤال برانگیزخواهد بود که چه جانوران دیگری وجود دارند که مانند این مخلوقات کوچک، نقشی این چنین با اهمیت درتاریخ حیات جهان داشته باشند؟

مطالعات فراوانی پس ازمشاهدات داروین روی کرم های خاکی صورت گرفته است. اما به نظر می رسد که هیچ کدام از این مطالعات به این سوالات که، کرم های خاکی تا چه عمقی حفاری می کنند؟، طول نقبهایشان چقدراست؟، و سؤالاتی از این قبیل پرداخته باشند.

ما می توانیم از یک قاعده کلی مطمئن باشیم: اگر شخصی زمین را حفر کند و در عمق ۸ متری کرم های خاکی را بیابد می تواند یک حدس منصفانه بزند که کرم های خاکی را می توان در عمقی بیشتر از ۸ متر نیز پیدا کرد، چرا که احتمال آن خیلی کم است که شخصی سوراخی عمیق تر را در آنجا حفر کند.

برای پی بردن به عمق احتمالی سوراخ، به مجموعه ای از داده های آماری درباره سوراخ ها نیاز داریم، و این بخاطر توزیع پهناوری که (بدلیل تنوع در خاک ها، اقلیم، و گونه ها) ممکن است با آن مواجه شویم غیر عملی می باشد.

کرم های خاکی دارای خانواده های فراوانی هستند. گسترده ترین آنها خانواده Lumbericidae با بیش از۱۶۰ گونه (و باطول ۳۰- ۲ سانتی متر یا ۱-۱۲inc) است وبزرگترینشان که به ۳m یا ۱۰ft می رسد، Megascolecidae استرالیایی یا (Megascolides australis) می باشد.

کرم های خاکی معمولاً از مواد آلی رو به فساد و مدفوع پستانداران تغذیه می کنند و گونه های سوراخ های عمیق (گونه های geophanous)، و برخی دیگر از آن ها حتی از نماتود ها تغذیه می کنند. معلوم شده است که وقتی کرم های خاکی به خاک اضافه شدند جمعیت کرم های نماتود ممکن است تا حدود %۶۰ کاهش یابد.

همچنین میکروب ها نقش مهمی در جیره غذایی کرم های خاکی دارند، و حتی کرم های خاکی مواد آلی دارای حیات میکروبی با تراکم بالا را ترجیح می دهند. برخی محققین معتقدند که میکروارگانیسم ها برای کرم های خاکی حیاتی هستند.

آب یک نیاز عمده کرم های خاکی می باشد، بطوریکه %۸۰ وزن بدنشا ن را آب تشکیل می دهد در روز حدود %۱۵ شل و سست می شوند. اگر رطوبت در دسترس نباشد به منظور دست یافتن به آن به عمق خاک خواهند رفت. بالاگیری (سطح آب) به دمای احاطه کننده محیط وابسته است. محدوده کلی فعالیت کرم های خاکی بین حداقل و حداکثر می باشد.

 

• بطور کلی کرم های خاکی می توانند از سه طریق بر محیط تاثیر بگذارند:

۱) تراکم میکروبی–زیستی (حیات میکروبی)

۲) میزان دسترسی به مواد معدنی شیمیایی، و تجزیه مواد آلی

۳) به طور فیزیکی از طریق سوراخ ها (از طریق هوادهی و از این قبیل)، وپراکندن (جابجایی مواد معدنی بین لایه های خاک)

برای راحتی و به دلیل آنکه این سه اثر خیلی دقیق به هم وابسته هستند بیایید اثرات بیولوژیکی، شیمیایی، و فیزیکی کرم های خاکی بر محیطشان را با هم به بحث و گفتگو بنشینم.:

اثرات کرم های خاکی بر تولید محصول از آزمونی به آزمون دیگر تغییرات وسیعی دارد. این تنها بخاطر گونه ها، محصول و نوع خاک نمی باشد بلکه، بخاطر وضعیت های آب و هوایی هنگام آزمون نیز می باشد. به عنوان مثال نشان داده شده است که درباغستان هایی با جمعیت زیاد کرم های خاکی، درختان، دارای ریشه هایی تا حدود %۵ بزرگتر می باشند. با این حال محصولات در این باغستان ها تنها %۲ بیشتر است. (شخص نیاز خواهد داشت که مقاومت تنش باغستان ها را (که درطول سال از خشکی ناشی شده است) برای یافتن ارزش واقعی اثرات کرم خاکی بر محصولات امتحان کند. با این وجود افزایش محصول در شبدر به میزان %۹۰۰ و در گندم به میزان %۱۰۰ مشاهده شده است.

ریشه ها اغلب، سوراخ ها را تعقیب می کنند و از مواد غذایی در دسترس، در گوشه و کنار خود تغذیه می کنند، یک حقیقت شگفت انگیز این است که ریشه ها (اغلب به اندازه ۲mm) درجستجوی قالب کرم (مسیر حفر نقب کرم) هستند. حتی اگر ریشه مجبور به رشد به سمت بالا باشد این اتفاق رخ می دهد. علت آن است که کرم های خاکی (یا میکروب های موجود در داخل روده آنها) غلظت فاکتورهای رشد و ویتامین ها را در تونل (نقب) افزایش می دهند.

نقبهای زیرزمینی کرم های خاکی به افزایش کانی های لایه A نسبت به لایه های B و C کمک می کند. ضمناً لایه های تحتانی با مواد آلی لایه های فوقانی A و O غنی می شوند. (به لایه های خاک مراجعه کنید) این در هم آمیزی به علاوه ی افزایش اکسیژن و نفوذ آب به لایه های پایینی، ضخامت خاک های فوقانی را افزایش می دهد.

در سال به اندازه ۲۰cm یا ۹inch از لایه سفت زیر-خاک (Subsoil) توسط نقب های کرم های خاکی می تواند به سطح آورده شود.

از سایر تاثیرات بر محیط این است که همیشه خاک اطراف سوراخ ها خنثی تر از خاک های مجاور هستند (به PH ۷ نزدیکترند). این به خنثی سازی اسید یته و یا خاصیت بازی موجود در خاک که به موجب بهینه سازی PH برای رشد ریشه گیاهان کاشته شده بوجود می آید کمک می کند.

یک ماده موکوزی که غنی از پروتئین است دیواره تونل ها را قوام می بخشند. این ماده به عنوان منبع انرژی میکروب ها کارایی دارد. مشاهده شده است که تراکم میکروب های شوره ساز در نقب ها %۴۰ بیشتر از خاکهای دیگر است. این به آن معنی است که هر کجا کرم های خاکی حضور داشته باشند خاک از کیفیت مطلوبی برخوردار بوده و به همین دلیل کرم خاکی یک ابزار ایده ال برای سنجش کیفیت خاک می باشد.

یکی از اساتید دانشگاه Eburnean گفته است که: اگر هنگام شخم زدن بتوانیم ۸۰ کرم در هر ۱۰ قدم از شیارهای زمین بیابیم آنگاه خاک مطلوب می باشد.

 

انواع کرمهای خاکی

 

کرمها فقط کرم نیستند. انواع متفاوت کرم‌های خاکی در فرورفتگی های مختلف زمین زندگی می کنند و اعمال (وظایف) مختلفی را انجام می دهند. در نتیجه کرمهای خاکی همگی دارای نیازهای مشابه نبوده و تحت شرایط محیطی یکسان، زنده نخواهند ماند. ما باید از نوع صحیحی از کرم خاکی برای کاری که می خواهیم انجام دهیم، استفاده کنیم بطور مثال، اگر ما بخواهیم کرمهای خاکی را برای کپه مخلوطمان، بکار ببریم، باید انواع مختلفی از گونه ها و نسبت احتیاج آنها را در نظر بگیریم. در کپه های کمپوست، اکثر کرمهای خاکی معمولی بنام «Eisenia foetida» یا کرمهای خاکی شناخته شده معمولی یا کرمهای ببری هستند. این گونه از کرمها علاقه زیادی به خوردن مواد آلی دارند و این گونه، بصورت بسیار مطلوب در کپه های کمپوستی که دارای منابع غنی هستند، زنده می مانند. این کرمها در اکثر خاکها (حتی خاکهایی که دارای مواد آلی کافی نیستند) زنده می مانند. در آنجا انواع دیگری از کرمهای خاکی را که بطور ویژه با زندگی در خاک آدابته شده اند را پیدا می کنیم. اکثر خاکهای معمولی، مسکن گونه هایی بنام «Aporrectodea Caliginosa»، کرم شناخته معمولی تر یا همان کرم خاکستری هستند. این کرم که در گونه های اروپایی مطرح است. در حال حاضر معمولی ترین گونه از گونه های کرم خاکی در نیوزلند است. و معمولاً مسلط ترین (غالبترین) گونه ها در همه باغها و زمینهای کشاورزی می باشد. کرمهای خاکی اساساً می توانند به ۳ گروه تقسیم شوند که هر یک با الگوی رفتاری متفاوت زندگی می کنند:

 

الف) گونه های سطح خاکزی یا گونه های زندگی کننده در کمپوست

ب) گونه های تاپ سویل زی (روخاکزی)

ج) گونه های تحت خاکزی(زیرخاکزی)

 

زیرخاک زی‌، تاپ سویل زی‌‌‌‌، سطح خاک زی

 

الف) گونه های سطح خاکزی یا کمپوست دوست:

 

این گونه ها، تمایل به سوراخهای زیرزمینی (تونلها) در درون زمین ندارند. این گونه، تر جیح می دهند که در نزدیک سطح خاک یا در کپه های کمپوست زندگی کنند .

از آنجائیکه کرمها دوست دارند موادی که دارای مواد آلی زیادی هستند را بخورند، ریشه ها و جوانه ها و برگهای گیاهان و همچنین کودها را می پوسانند. نمونه های این گونه ها شامل کرمهای ورمی کمپوست «Lumbricus rubellus» و کرم ببری «Eisenia foetida» می باشند.

 

ب)گونه‌های روخاک زی:

 

این گونه‌ها معمولاً در بالا، در ۲۰ الی ۳۰ سانتی متری از عمق خاک زندگی می کنند. آنها میان خاک را سوراخ می کنندوبدین گونه لایه های روی خاک را مخلوط می کنند.، بطوریکه با سوراخهای خود به اصلاح ساختمان خاک پرداخته و تهویه خاک را بوسیله ایجاد کردن شکافها و کانالهایی در خاک تأمین می کنند.

بعد از اینکه خاک از میان روده کرم خاکی عبور کرد، مواد غذایی خاک می توانند به شکل بسیار قابل دسترس برای گیاهان تغییر بیابند. از اینرو حضور کرمهای خاکی معمولاً محیط را برای رشد گیاهان مساعد می سازد. معمولی ترین کرم خاکی یافت شده در نیوزلند از گونه های روخاکزی بنام کرم خاکستری Aporrectodea Caliginosa می باشد.

 

ج)گونه های زیر خاک زی:

 

این گونه ها تمایل به ساختن تونلهای پایدار و ثابت در خاک هستند که به بیشتر از ۳ متر عمق دارند. آنها در مناطقی که دست نخورده اند، بهترین شرایط زنده ماندن را دارا هستند که تونلهای آن دستخورده باقی بماند. آنها به جستجو در سطح خاک برای غذا و پس از آن کشیدن غذا به درون خاک تمایل دارند؛ بطوریکه برگهای ریخته شده را برای مصرف به درون تونلهای خود می برند. آنها بخصوص در وضعیتی که مقدار زیادی مواد آلی در سطح خاک باقی مانده باشد، گونه های سودمندی هستند. بطور مثال در باغهای میوه، کرمها در برداشت و حذف بزرگترین برگها که معمولاً بر روی سطح خاک می‌ریزند، کمک می کنند.مثالهای این گونه ها، خزنده شب «Lumbricus terrestris» و Aporrectodea Longa می باشد. این دو گونه معمولی تر در شمال جزیره نیوزلند پیدا می شوند.

 

گونه دیگری در نیوزلند به طور شایع استفاده می شود و امروزه در بسترهای بزرگتر و مناطقی که از لحاظ آشفتگی و نامساعد بودن شرایط در درجه کمتری قرار دارند و در جنگلها و باغهای قدیمی و در تپه ها و کوه ها نگه داری می شوند نام این گونه کرم(بومی (NZ) یا «octochaetus multiporus» می باشد. لازم به ذکر است که نزدیک به ۲۰۰ گونه کرم خاکی مختلف در نیوزلند کشف شده اند. نوع دیگری از طبقه بندی انواع کرمهای خاکی وجود دارد که در کشورهای غیر از نیوزلند هم مورد نظر است که شرح آن در ادامه آورده می شود.

 

بعضی از گونه های معمولی که به منظور طعمه استفاده می شوند:

 

الف) Night Crawls (خزنده های شب):

 

این کرم خاکی بومی ایالات شمالی آمریکا است و امکان برداشتن آن از زمینها و علفزارها در شب به منظور استفاده های تجارتی وجود دارد، زیرا آنها تولیدمثل آرام دارند و نیاز به تولیدمثل مخصوص و رویه های کنترلی دارند.

 

ب) field worms (کرمهای مزرعه) یا (کرمهای باغ):

 

بهترین نوع طعمه برای ماهی هستند ولی آنها تولیدمثل فراوان ندارند و در نتیجه برای امور تجارتی توصیه نمی شوند.

 

ج) manure worms (کرمهای بندبند، لولندگان یا جنبندگان قرمز، کرم های قلاب):

 

چون وقتی به آنها دست زده می شوند پیچ و تاب می خورند، به این نام مشهورند. این نوع کرمها، مخصوصاً مناسب تولیدات تجارتی هستند و آنها یکی از دو نوع کرم معمولی هستند که بوسیله کشاورزان موفق پرورش داده می شوند.

 

د) Red worms (کرمهای قرمز):

 

این نوع کرم، اساساً یکی دیگر از انواع کرم ورمی کمپوست می باشد که تفاوت اساسی در اندازه و رنگ نسبت به پسرعموهای درازتر و تیره ترش (از سایر گونه‌ها) دارد. آنها همچنین بسیار مناسب برای تولیدات تجارتی هستند و با کرمهای ورمی کمپوستتوأماً ۸۰ تا ۹۰ درصد از تولیدات تجارتی، کرم ها را شامل می شوند.

کرمهای ورمی کمپوستو کرمهای قرمز برای زندگی در محیط های مختلف، سازگار هستند. آنها بخوبی، انواع مواد آلی را تجزیه می کنند. این کرمها، ممکنست در کپه های ورمی کمپوستیا در خاکهایی که حاوی مواد آلی زیادی هستند، پیدا شوند ولی پرورش دهندگان تازه کار، کرمهای اولیه شان را از پرورش دهندگان یا توزیع کننده های مشهور تهیه می کنند و خریداری می نماید. پرورش دهندگان کرم باید به مقدار ۰۰۰/۱ کرم برای نخستین بار خریداری کنند.

طبقه بندی انواع نژاد کرمهای خاکی کمپوست ساز

 

نژاد کرم خاکی ایزینیا فوتیدا

یکی از انواع کرم خاکی نژاد ایزینیا فوتیدا است . برای تولید ورمی کمپوست مقام اول را داراست . سه عامل اصلی جهت کسب این مقام برای این نژاد :

اول تخمگذاری در سال ۹۰۰ عدد

دوم زمان به بلوغ رسیدن ۶۰ روز

سوم تحمل بیشتر تغییرات دمایی

بسیار مناسب جهت مصرف مستقیم زنده در باغ ها جهت اصلاح و تقویت خاک .

در اصلاح عام معمولا به ایزنیا فوتیدا کالیفرنیایی یا تایگر در بازار ایران نامیده میشود .

این گونه متعلق به خانواده lumbricideae می باشد . و مشهورترین نژاد و البته کمیاب ترین گونه در ایران در تهیه ورمی کمپوست می باشد . این کرم ها را کرم ببری یا قرمز حلقوی نیز می نامند . بیشتر از مواد آلی و کود دامی پوسیده تغذیه میکنند . در شرایط مناسب روزانه به اندازه وزن بدن غذا می خورند . از خصوصیات بارز این نژاد کرم خاکی راندمان تولید بالای بین ۳ تا ۵ میلی گرم به ازای هر کرم خاکی در روز است و شرایط تغییرات محیطی را تحمل می کنند .

خصوصیات ظاهری نژاد کرم خاکی ایزینیا فوتیدا

طول بدن ۳۵ تا ۱۳۰ ملی متر

ضخامت نسبتا کلفت

نیروی عضلانی نسبتا بالا که باعث حرکت راحتتر در بسترهای سفت و همچنین کاربری سهلتر در زمان خالص کردن و جداسازی کرم خاکی از بستر پرورش

رنگ پشت : نوار قرمز که در بین حلقه ها فاقد رنگدانه و زرد رنگ قرار گرفته است رنگدانه های قرمز در سطح بیرونی و یا پشتی کرم تجمع کرده است .

خوراک : علاقه به برگ و کود دامی

بو : وقتی تحریک شوند مایع زرد رنگ ترشح میکنند که بوی سیر میدهد .

کمربند جنسی : در بندهای ۲۴ الی ۳۲

رسیدن به بلوغ ۶۰ روز که باعث تکثیر سریعتر این نژاد است .

شکل دم نسبتا باریک

• معروفترین گونه کمپوست ساز
• سازگاری بالا به دما و رطوبت
• پراکنش بسیار بالا
• رشد سریع
• تولید مثل بالا
• راندمان بالا در تولید

گونه ایزینیا فوتیدا ‏در سال حدود ۹۰۰ ‏عدد کپسول تخم تولید می کند در حالی که گونه روبلوس  در سال بین ۱۰۹-۷۹ ‏کپسول تخم تولید می کند (توملین، ۲۰۰۰)

نژاد کرم بلزا خراطین

 

یکی از انواع کرم خاکی در بدن خود موادی دارند که از آنها جهت داروسازی در طب سنتی استفاده میشود .

کرم بلزا همان کرم خاکی از نژاد ایزینیا فوتیداست که به کرم خراطین نیز معروف است . امروزه بیشتر از کرم خاکی خشک شده که معمولا وارداتی از کشور هند هستند برای ساختن روغن خراطین استفاده میشود . اما به گفته اکثر عطاری ها و اطبای سنتی داروی بدست آمده چندان رضایت بخش نیست . عدم کیفیت روغن های خراطین موجود در بازار دلایل مختلفی می تواند داشته باشد . اول اینکه ممکن است اصلا از کرم خاکی استفاده نشده باشد . دوم ممکن است از کرم خشک نامرغوب استفاده شده باشد که اکثر کرم خاکی های خشک در بازار که از هند وارد میشود دارای کیفیت پایین است . سوم اینکه ممکن است نژاد مورد استفاده ایزینیا فوتیدا نباشد .

نژاد کرم خاکی لامبریکوس روبلوس

یکی از انواع کرم خاکی نژاد لامبریکوس روبلوس است . مقام دوم در تولید ورمی کمپوست به این نژاد تعلق دارد . دلایل اصلی کسب این مقام برای این نژاد سه عامل :

اول تخمگذاری در سال ۷۹ تا ۱۰۹ عدد ( در حالی که ایزینیا فوتیدا ۹۰۰ تخم )

دوم زمان به بلوغ رسیدن ۱۸۰  روز  (در حالی که  ایزینیا فوتیدا ۶۰ روز )

سوم تحمل بیشتر تغییرات دمایی اما نسبت به ایزینیا فوتیدا ضعیف تر است .

همانطور که ملاحظه میشود دو گونه ایزینیا فوتیدا و روبلوس مناسب برای تولید ورمی کمپوست هستند که بین این دو نژاد هم ایزینیا فوتیدا بسیار برتر  است .

در میان تولید کنندگان ایرانی به نام نژاد ارژانتینی نیز معروف است .

این گونه به نام کرم قرمز اروپایی نیز نامیده میشود . در محدوده وسیعی از خاک ها مشاهده میشود . در مقایسه با سایر کرم ها مقادیر بیشتری از مواد آلی و کود دامی را مصرف میکند . اما بدلیل طول دوره بلوغ بیشتر ( ۱۸۰ روز ) نسبت به نژاد ایزنیا فوتیدا از تکثیر کمتری برخوردار هستند .

خصوصیات ظاهری نژاد کرم خاکی لامبریکوس روبلوس

طول بدن ۴۰ الی ۱۵۰ میلی متر

رنگ بدن این نژاد قرمز مایل به قهوه ای

رنگ پشت : رنگین کمانی

خوراک : علاقه به کود دامی

بو : وقتی تحریک میشوند مایع زرد رنگ و بوی خاصی نمیدهد .

کمربند جنسی : در بندهای ۳۱ الی ۳۷

نژاد کرم خاکی دندرودریلوس

یکی از انواع کرم خاکی نژاد دندرودریلوس است . در اصطلاح عامیانه در ایران نژاد آرژانتینی صورتی دم زرد نامیده میشود .

ابن نژاد به نام کرم خاکی شبنم اروپایی و یا آبی داکوتا نیز معروف است . بیشتر در مناطق معتدل و جنگلی مشاهده میشود . اندازه این نژاد کرم خاکی حداکثر طول ۱۳ سانتی متر می باشد.

رنگ این نژاد صورتی یا قرمز سیر است . کلید شناسایی این گونه داشتن دم با نوک زرد و رنگ شکم روشن تر است .

 

نژاد کرم خاکی فرتیما هاوایانوس

یکی از انواع کرم خاکی نژاد هاوایانوس است . در اصلاح عام در ایران کرم خاکی ارژانتینی شیشه ای نامیده میشود .

کوکون گذاری متوسط و اندازه نسبتا درشت و نیز هنگام جداسازی اب و وزن زیاد از بدن از دست می دهد . مواد غذایی مورد نیاز خود را از بلع خاک بدست می اورند .

در گروه اندوگیک هستند . چندان مناسب تولید ورمی کمپوست نیستند .

تحمل گرما در این نژاد نسبت به نژاد ایزینیا فوتیدا کمتر است .

 

نژاد کرم خاکی بومی ایران

یکی دیگر از انواع کرم خاکی نژاد بومی ایران است . به نژاد ایتالیایی در میان برخی تولید کنندگان ایرانی نامیده میشود .

این نزاد که در برخی از مزارع تولید ورمی کمپوست در ایران یافت میشود بدلیل نامعلوم در این مزارع وجود دارند .زیرا

کوکون گذاری بسیار اندک و رشد ضعیف و اندازه طول کم و مصرف کم خوراک و نیز تحمل کم نسبت به شرایط دمایی از خصوصیات این نژاد  است .

در مجموع می توان گفت بسیار راندمان تولیدی کم دارد .

 

انواع نژاد کرم خاکی بر اساس تحقیقات شرکت اوپال

 

 

تعدادی از انواع کرم خاکی که در اکثر مزارع تولید ورمی کمپوست در ایران موجود است را در بالا توسط گروه ورمی کمپوستینگ مورد مطالعه و بررسی قرار گرفت و اطلاعات به همراه عکس هایی که مشاهده کردید با ذکر منابع کتبی که در پایان بحث و در انتهای این پست قرار داده شده است ، ملاحظه میکنید .

کالج سلطنتی لندن یا ایمپریال کالج لندن (به انگلیسی: Imperial College London) یکی از معتبرترین موسسات آموزش عالی بریتانیا و جهان در زمینه‌های مهندسی، علوم پزشکی و اقتصاد است.

این دانشگاه واقع در کنزینگتون جنوبی در مرکز لندن واقع است، که ورودی اصلی دانشگاه در خیابان نمایشگاه اکسیبیشن رود قرار دارد.

امید است با توجه به اهمیت موضوع انواع نژاد کرم خاکی در پرورش کرم خاکی و تولید ورمی کمپوست عکس های زیر مورد توجه مخاطبین عزیز قرار گیرد . گرچه گروه ورمی کمپوستینگ با تعدادی از همین نژادهای زیر نیز کارکرده است مانند کرم سبز که بیشتر در خوزستان در مقطعی مورد استفاده قرار گرفته است . اما بدلیل فقدان اهمیت ( در تولید ورمی کمپوست ) از توضیح درباره رفتار و خصوصیات آنها صرف نظر شده است . همانطور که ملاحظه میشود اسامی این کرم ها به دو صورت عامیانه و علمی ذکر شده است .

در این بخش عکس های تهیه شده توسط شرکت اوپال از انواع کرم خاکی در مرکز خط مشی زیست محیطی در امپریال کالج لندن به نمایش در می آید .

 

 

 

مطالب مرتبط:

1. کمپوست و انواع کمپوست ها
2. روشهای ساده کمپوست سازی در خانه
3. کود ارگانیکی و کود زیستی چیست؟

 

منابع:

1. گروه ورمی کمپوست

2. ویکی پدیا

3. آفتاب آنلاین